พรบ.ความความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน พ.ศ. 2554 (New OHS Law 2011)

บทสรุป

พระราชบัญญัติความความปลอดภัย
อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน พ.ศ. 2554

ลงราชกิจจานุเบกษา 17 มกราคม 2554

มีผลใช้บังคับ 16 กรกฎาคม 2554

เหตุผลในการอออกพรบ.ฉบับนี้:

- ปัญหาการประสบอันตราย และความสูญเสียที่ยังมีแนวโน้มสูงขึ้น

- การคุ้มครองแรงงาน ภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541ไม่ สามารถกำหนดกลไก และ มาตรการบริหารงานความปลอดภัยฯได้อย่างมีประสิทธิภาพ

วัตถุประสงค์ในการอออกพรบ.ฉบับนี้:

- วางมาตรการการควบคุม กำกับ ดูแล บริหารจัดการความปลอดภัยฯ อย่างเหมาะสม

- ป้องกันสงวนรักษาทรัพยากรบุคคลอันเป็นกำลังสำคัญของชาติ

ประโยชน์ที่จะได้รับจากพรบ.ฉบับนี้:

ลูกจ้าง - มีสภาพแวดล้อมการทำงานที่เหมาะสม

- คุ้มครองการทำงานให้ปลอดจากอุบัติเหตุ และ โรคจากการทำงาน

- ส่งเสริมคุณภาพชีวิตของลูกจ้าง และ ครอบครัว

นายจ้าง - ลดค่าใช้จ่าย และความสูญเสีย อันเกิดจากการประสบอันตราย

- เพิ่มผลผลิต และเพิ่มคุณค่าผลผลิต

การมีส่วนร่วม - นายจ้าง/ผู้รับเหมาชั้นต้น/ผู้รับเหมาช่วง และผู้ที่เกี่ยวข้อง มีส่วนร่วมในการจัดการปัญหาด้านความปลอดภัยและอาชีวอนามัย

- ประชาชน/ชุมชน สภาพแวดล้อมถูกสุขลักษณะ ปลอดภัย มั่นใจ

- ประเทศ ภาพลักษณ์ ศักยภาพ สร้างบรรยากาศการลงทุนการท่องเที่ยว

ร่างพระราชบัญญัติความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน พ.ศ. 2554 ประกอบด้วย 8 หมวด 74 มาตรา

หมวด 1 บททั่วไป กำหนดหน้าที่ นายจ้าง/ลูกจ้างเพื่อให้เกิดความปลอดภัยฯ แก่ลูกจ้าง และสถานประกอบกิจการ

หมวด 2 การบริหาร การจัดการและการดำเนินการด้านความปลอดภัยฯ

หมวด 3 คณะกรรมการความปลอดภัยฯ

หมวด 4 การควบคุม กำกับ ดูแล

หมวด 5 พนักงานตรวจความปลอดภัย

หมวด 6 กองทุนความปลอดภัยฯ

หมวด 7 สถาบันส่งเสริมความปลอดภัยฯ

หมวด 8 บทกำหนดโทษ

สาระสำคัญสรุปได้ดังนี้:

1. ให้นายจ้างมีหน้าที่จัดและดูแลสถานประกอบกิจการและลูกจ้างให้มีสภาพการทำงานและสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ปลอดภัยและถูกสุขลักษณะ รวมทั้งส่งเสริมสนับสนุนการปฏิบัติงานของลูกจ้างมิให้ลูกจ้างได้รับอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย จิตใจ และสุขภาพอนามัย

2. ให้ลูกจ้างมีหน้าที่ให้ความร่วมมือกับนายจ้างในการดำเนินการและส่งเสริมด้านความปลอดภัยอาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน เพื่อให้เกิดความปลอดภัยแก่ลูกจ้างและสถานประกอบกิจการ

3. ให้นายจ้างบริหาร จัดการ และดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน ให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดในกฎกระทรวง

4. ให้ลูกจ้างมีหน้าที่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงานตามมาตรฐานที่กำหนดในวรรคหนึ่ง

5. ในกรณีที่พระราชบัญญัตินี้กำหนดให้นายจ้างต้องดำเนินการอย่างหนึ่งอย่างใดที่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ให้นายจ้างเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายเพื่อการนั้น

6. นิติบุคคลใดประสงค์จะให้บริการในการตรวจวัด ตรวจสอบ ทดสอบ รับรองประเมินความเสี่ยง รวมทั้งจัดฝึกอบรมหรือให้คำปรึกษาเพื่อส่งเสริมความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานตามมาตรฐานที่กำหนดในกฎกระทรวง จะต้องได้รับใบอนุญาตจากอธิบดี

7. ให้นายจ้างจัดให้มีเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน บุคลากร หน่วยงานหรือคณะบุคคลเพื่อดำเนินการด้านความปลอดภัยในสถานประกอบกิจการตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง

8. เจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานและบุคลากรจะต้องขึ้นทะเบียนต่อกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน

9. ให้นายจ้างจัดให้ผู้บริหาร หัวหน้างาน และลูกจ้างทุกคนได้รับการฝึกอบรมความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงาน เพื่อให้บริหารจัดการ และดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงานได้อย่างปลอดภัย

10. ในกรณีที่สถานที่ใดมีสถานประกอบกิจการหลายแห่ง ให้นายจ้างทุกรายของสถานประกอบกิจการในสถานที่นั้น มีหน้าที่ร่วมกันดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานให้เป็นไปตามพระราชบัญญัตินี้

11. ในกรณีที่นายจ้างเช่าอาคาร สถานที่ เครื่องมือ เครื่องจักร อุปกรณ์ หรือสิ่งอื่นใดที่นำมาใช้ในสถานประกอบกิจการ ให้นายจ้างมีอำนาจดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานเกี่ยวกับอาคารสถานที่ เครื่องมือ เครื่องจักร อุปกรณ์หรือสิ่งอื่นใดที่เช่านั้นตามมาตรฐานที่กำหนดในกฎกระทรวง

12. ให้ผู้บริหารหรือหัวหน้างานมีหน้าที่สนับสนุนและร่วมมือกับนายจ้างและบุคลากรอื่นเพื่อปฏิบัติการให้เป็นไปตามมาตรฐานด้านความปลอดภัยในการทำงานที่ออกตามกฎกระทรวง

13. ให้นายจ้างจัดและดูแลให้ลูกจ้างสวมใส่อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลที่ได้มาตรฐานตามที่อธิบดีประกาศกำหนด

14. ลูกจ้างมีหน้าที่สวมใส่อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลและดูแลรักษาอุปกรณ์ตามวรรคหนึ่งให้สามารถใช้งานได้ตามสภาพและลักษณะของงานตลอดระยะเวลาทำงาน

15. ในกรณีที่ลูกจ้างไม่สวมใส่อุปกรณ์ดังกล่าว ให้นายจ้างสั่งให้ลูกจ้างหยุดการทำงานนั้นจนกว่าลูกจ้างจะสวมใส่อุปกรณ์ดังกล่าว

16. ให้ผู้รับเหมาชั้นต้นและผู้รับเหมาช่วงตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงานมีหน้าที่ดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสภาพแวดล้อมในการทำงานของลูกจ้างเช่นเดียวกับนายจ้าง

17. ในกรณีที่พนักงานตรวจความปลอดภัยพบว่า นายจ้าง ลูกจ้างหรือผู้ที่เกี่ยวข้องผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ให้พนักงานตรวจความปลอดภัยมีอำนาจสั่งให้ผู้นั้นหยุดการกระทำที่ฝ่าฝืน แก้ไขปรับปรุง หรือปฏิบัติให้ถูกต้องหรือเหมาะสมภายในระยะเวลาสามสิบวัน

18. ในกรณีที่นายจ้างไม่ปฏิบัติตามคำ สั่งของพนักงานตรวจความปลอดภัย ถ้ามีเหตุอันอาจก่อให้เกิดอันตรายอย่างร้ายแรงที่กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานสมควรเข้าไปดำเนินการแทน ให้อธิบดีหรือผู้ซึ่งอธิบดีมอบหมายมีอำนาจสั่งให้พนักงานตรวจ ความปลอดภัยหรือมอบหมายให้บุคคลใดเข้าจัดการแก้ไขเพื่อให้เป็นไปตามคำสั่งนั้นได้ ในกรณีเช่นนี้ นายจ้างต้องเป็นผู้เสียค่าใช้จ่ายสำหรับการเข้าจัดการแก้ไขนั้นตามจำนวนที่จ่ายจริง

19. ให้อธิบดีมีอำนาจออกคำสั่งเป็นหนังสือให้ยึด อายัด และขายทอดตลาดทรัพย์สินของนายจ้างซึ่งไม่จ่ายค่าใช้จ่ายในการดำเนินการ ทั้งนี้ เพียงเท่าที่จำเป็นเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับการเข้าจัดการแก้ไขตามจำนวนที่จ่ายจริง

20. ระหว่างหยุดการทำงานหรือหยุดกระบวนการผลิต เนื่องจากฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ ให้นายจ้างจ่ายเงินให้แก่ลูกจ้างที่เกี่ยวข้องกับการหยุดการทำงานหรือการหยุดกระบวนการผลิตนั้นเท่ากับค่าจ้างหรือสิทธิประโยชน์อื่นใดที่ลูกจ้างต้องได้รับ เว้นแต่ลูกจ้างรายนั้นจงใจกระทำการอันเป็นเหตุให้มีการหยุดการทำงานหรือหยุดกระบวนการผลิต

21. ห้ามนายจ้างเลิกจ้างลูกจ้าง หรือโยกย้ายหน้าที่การงานของลูกจ้างเพราะเหตุที่ลูกจ้างดำเนินการฟ้องร้องหรือเป็นพยานหรือให้หลักฐานหรือให้ข้อมูลเกี่ยวกับความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานต่อพนักงานตรวจความปลอดภัย หรือคณะกรรมการ ตามพระราชบัญญัตินี้หรือต่อศาล

22. นายจ้าง หรือ ผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติพระราชบัญญัตินี้หรือมาตรฐานที่กำหนดในกฎกระทรวง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินสี่แสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (รายละเอียดโปรดดูในหมวดที่ 8 บทกำหนดโทษ)

นวัตกรรมใหม่ของระบบความปลอดภัยส่วนบุคคล( The next generation Personal Safety System)

สนใจสินค้าหรือต้องการรายละเอียดเพิ่มเติม ติดต่อ 081-6393504, 081-7768090

EHS Lean (เพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการฝึกอบรมด้านอาชีวอนามัยและความปลอดภัยด้วย แนวคิด “ลีน (Lean))”

ลีน ลีน ลีน ทำอย่างไรให้การฝึกอบรมด้านอาชีวอนามัย และความปลอดภัยเป็น ลีน หาคำตอบได้ที่นี่

“ลีน” เป็นเครื่องมือในการบริหารอุตสาหกรรมที่ช่วยในการขจัดความสูญเปล่าในขบวนการผลิต เพื่อเพิ่มขีดความสามารถให้กับองค์กร นอกจากนี้ยังสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยด้วยการช่วยให้การฝึกอบรมประสบความสำเร็จด้วยต้นทุนที่มีประสิทธิภาพอีกด้วย

แนวคิดของลีนที่นำมาใช้ในเรื่องของการฝึกอบรมก็คือ “คนเราควรได้รับข้อมูลข่าวสารที่จำเป็นและตรงกับความต้องการจริง ๆ “

การฝึกอบรมแบบลีนนั้น จะมุ่งเน้นที่การเก็บรักษาองค์ความรู้ ไม่ใช่ที่ปริมาณการฝึกอบรม มองไปที่สิ่งที่ผู้เข้าอบรมได้รับจากการอบรมและนำไปใช้ประโยชน์

การฝึกอบรมในห้องอบรมดูจะมีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล เมื่อคุณนึกถึงการฝึกอบรมที่มีผู้เข้าอบรมพร้อมกันที่เดียวเป็นจำนวนมาก แต่ทราบหรือไม่จากการศึกษาพบว่าเมื่อเวลาผ่านไปเพียง 1 เดือนความรู้ที่ผู้เข้าอบรมได้รับจากการฝึกอบรมในห้องอบรมจะเหลืออยู่เพียง 20 %

กำหนดความต้องการ

แม้ว่าทักษะบางอย่างการฝึกอบรมแบบกลุ่มจะให้ผลลัพธ์หรือประสิทธิภาพที่ดีกว่า แต่ผู้เชี่ยวชาญที่ศึกษาเรื่องนี้ก็เชื่อว่า การอบรมควรกระทำเป็นรายบุคคลและกำหนดให้ตรงกับความจำเป็นมากกว่าที่จะทำการอบรมหลาย ๆ หัวข้อในครั้งคราวเดียวกัน การฝึกอบรมแบบลีนให้ประสิทธิภาพมากกว่าในแง่ของการระบุความจำเป็น เป็นส่วนย่อย ๆ แล้วทำการฝึกอบรมโดยไม่ต้องรอ เช่น การอบรมแบบตัวต่อตัว การอบรมหน้างาน ซึ่งการอบรมโดยวิธีดังกล่าวจะทำให้ผู้ฝึกอบรมมีโอกาสประเมินความรู้และประสบการณ์ของผู้เข้ารับการอบรมก่อนทำการอบรม และจัดการอบรมให้ตรงกับความต้องการได้

ลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพ

การนำหลักการของลีน มาประยุกต์ใช้กับการฝึกอบรมนั้นจะช่วยลดต้นทุน และเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผล เพราะพนักงานจะใช้เวลากับกิจกรรมการฝึกอบรมที่ไม่ได้ผลลัพธ์น้อยลง และผู้เข้ารับการอบรมสามารถรักษาองค์ความรู้หรือสิ่งที่ได้เรียนรู้มากขึ้น นำไปประยุกต์ใช้กับงานได้มากขึ้น และมีผลการปฎิบัติงานที่ดีขึ้น

และนอกจากนี้การฝึกอบรมแบบลีนยังช่วยผู้ฝึกอบรมในการจัดการกับปัญหาความหลากหลายในเรื่องความรู้ ประสบการณ์ และผลการปฎิบัติงานของกลุ่มผู้เข้าอบรมอีกด้วย

การนำแนวความคิดแบบลีนมาใช้กับงานฝึกอบรม

เป้าหมายของการถ่ายทอดความรู้แบบลีนคือ “การปรับปรุงผลการปฎิบัติงานในเชิงธุรกิจที่สามารถวัดได้โดยการจัดส่งความรู้ที่คนจำเป็นต้องรู้ ด้วยวิธีการที่เขาชื่นชอบ ในเวลาที่พวกเขาต้องการ”

สำหรับรูปแบบการฝึกอบรมในแบบของลีนนั้นเชื่อว่าต้องอยู่บนพื้นฐานของหลักการดังนี้:

· มีสัญญาณของการเรียนรู้ที่ชัดเจน คนเรามักต้องการที่จะรู้ล่วงหน้าว่าเมื่อไรจำเป็นต้องเรียนหรืออบรม คนเรามักจะทราบหรือเข้าใจขีดความรู้ความสามารถและทักษะของตัวเองเป็นอย่างดี

· ใช้วิธีการ ดึงดูด ไม่ผลักดัน “ ดึงดูด” ให้แต่ละคนทราบถึงความรู้ที่จำเป็นต้องมีเพื่อทำให้งานบรรลุเป้าหมายหรือประสบผลสำเร็จ ดังนั้นกิจกรรมการฝึกอบรมที่จะเป็นตัว”ผลักดัน” ข้อมูลที่จำเป็นให้พวกเขาก็จะทำได้ง่ายขึ้น

· ทันเวลา ทำให้คนสามารถดึงเอาความรู้มาใช้ได้ทันทีเมื่อจำเป็นเพื่อทำให้งานบรรลุเป้าหมาย

· เกิดความพึงพอใจทันที เนื้อหาที่เรียนรู้สอดคล้องกับการนำไปยุกต์ใช้งานได้โดยตรง และเห็นผลทันที

· เรียนรู้เป็นรายบุคคล รูปแบบ จำนวน และอัตราการเรียนรู้ ออกแบบเฉพาะให้เหมาะกับรูปแบบการเรียนรู้ ประสบการณ์ และสถานการณ์ ของแต่ละบุคคล

· มีความสด/ทันต่อเหตุการณ์ เนื้อหาการเรียนรู้ถูกกำหนดหรือสร้างขึ้นทันหรือใกล้เคียงกับเวลาที่ต้องการมากที่สุด ดังนั้นจึงมีความทันสมัย และตรงกับปัญหาที่เผชิญอยู่

เป็นอย่างไรบ้างค่ะกับแนวคิดข้างต้น ท่านผู้อ่านท่านใดที่สนใจลองนำไปปรับใช้ดูน่ะค่ะ และได้ผลเป็นอย่างไรก็อย่าลืมส่งข่าวมาเล่าสู่กันฟังบ้างน่ะค่ะ